مراقبه در حال پیاده روی

آخرین باری که تنها رفتید ( در شهر ، محله  ، حومه شهر یا یک مسیر پیاده روی طولانی ) ذهن شما در کجا بود؟ تماس تلفنی برقرار کردید؟ آیا به موسیقی یا پادکست گوش می دادید؟ یا شاید در فکر فرو رفته باشید.  وقتی بیرون هستیم ،در حالی که توجه ما به جای دیگری است ، طبیعی است که پاهای ما حرکت می کند.

یک مراقبه پیاده روی به گونه ای طراحی شده است که بدن و ذهن را در زمان حضور و بیرون رفتن هماهنگ کند اگر دوست ندارید برای مراقبه بنشینید و چشمها را ببندید ، این یک گزینه عالی و مناسب شماست .

پیاده روی برای بسیاری از ما اقدامی عادی است که تمایل داریم این کار را با هدایت خودکار انجام دهیم  .

یعنی لحظه ای که از در خارج می شویم ، ذهن ما نیز به سمت پرسه زدن می رود و درگیر یادآوری ، سکونت ، برنامه ریزی ، نگرانی یا تجزیه و تحلیل می شود .

هر بار که این اتفاق می افتد ، ما از لحظه فعلی دور می شویم و از فرصت ارتباط با طبیعت و محیط پیرامون خود دور می شویم  و فراموش می کنیم که لذت ساده پیاده روی را قدر بدانیم.

مدیتیشن هنگام راه رفتن راهی است که ذهن را به راه رفتن با ما سوق می دهد و تمرکز آرامی را برای این کار روزمره به ارمغان می آورد . ما هنگام توجه به آنچه در اطراف ما می گذرد به جای آنچه در ذهن ما می پیچد ، احساس بهتری می کنیم .

اگرچه به آن مراقبه در حال پیاده روی می گویند ، این بدان معنا نیست که ما مانند زامبی ها با چشمان بسته در حال قدم زدن هستیم. درعوض ، ما با چشمان کاملاً باز و توجه به  محیط اطراف خود ، قدم می زنیم .

اساساً ، پیاده روی ابزاری برای آشنایی با لحظه حال می شود و ما این کار را با هدایت مجدد ذهن انجام می دهیم. یعنی به جای اینکه تمرکز ما روی تنفس باشد ( همانطور که یک مراقبه نشسته انجام می دهیم )، تمرکز ما روی ریتم راه رفتن ما انجام می شود.

یک تمرین ساده 

روش های مختلفی برای مراقبه پیاده روی وجود دارد که بیشتر آنها به موقعیت شما بستگی دارد. به عنوان مثال قدم زدن در حومه شهر با قدم زدن سریع در شهر متفاوت است. اما این تمرین پیادهروی مراقبه ای ، کاملاً مناسب افرادی که زندگی پرمشغله ای دارند می باشد و در هر مکانی و با هر سرعتی که دوست دارید قابل انجام است. به سادگی هر نشانه را برای حدود 30 الی 60 ثانیه دنبال کنید .

اسکن بدن 

هنگامی که شروع به راه رفتن می کنید ، به احساس بدن خود توجه کنید. سنگین یا سبک ، گرفته یا آرام؟ خسته یا چابک ؟ چند ثانیه وقت بگذارید تا از وضعیت قرارگیری بدن خود آگاه شوید.

توجه

بدون تلاش برای تغییر در روش راه رفتن ، به سادگی راه رفتن خود را مشاهده کنید. توجه خود را به آن جلب کنید. این باعث می شود که گاهی احساس خودآگاهی داشته باشید ، اما این احساس موقت است و معمولاً از بین می رود.

مشاهده

مشاهده کنید که در اطراف شما چه می گذرد : عبور اتومبیل ها ، افراد دیگر ، پنجره ها ، درختان ، حرکت و سکون چیزها یا سایر مناظر دیگر .شما به هیچ یک از این موارد فکر نمی کنید و به راحتی آنچه را می بینید می پذیرید .

صداها

به صداهایی که به گوشتان می خورد توجه کنید. چه چیزی می شنوید؟ باز هم ، سعی کنید هر صدایی را درک کنید اما روی آن نپردازید و به منشا آن فکر نکنید .

بوها

اکنون توجه خود را به هر نوع بویی اعم از خوشایند یا ناخوشایند معطوف کنید. توجه کنید که ذهن چگونه می خواهد از هر بویی داستانی ایجاد کند و چگونه ممکن است شما را به یاد جایی یا شخصی بیندازد .

احساسات جسم

در مرحله بعد ، توجه خود را به احساسات جسمی نشان دهید ، از احساس آب و هوا تا احساس لمس کف پاها به زمین. هنوز نیازی به فکر کردن درباره هیچ یک از این مشاهدات نیست. به سادگی حس کنید ، بپذیرید و رها کنید .

حرکت

بعد از یک یا دو دقیقه ، احساس حرکت در بدن را در نظر بگیرید: اینکه چگونه بازوها در کنار شما آویزان می شوند یا می چرخند یا اینکه وزن به طور مرتب از راست به چپ تغییر می کند. قدم ، سرعت و ریتمی که به آن عادت کرده اید را رعایت کنید و سعی در تغییر نحوه راه رفتن خود نکنید .

آهنگ حرکت

از آن ریتم - کف پا که با زمین لمس می کند - به عنوان پایگاه آگاهی خود استفاده کنید ( یعنی مکانی که با سرگرم شدن ذهن می توانید دوباره به آن توجه کرده و ذهن را باز گردانید )  این کار را در طول راه رفتن خود ، مرحله به مرحله ، خیابان به خیابان و یا مایل به مایل تکرار کنید.

به عنوان مثال ، در یک پیاده روی 10 دقیقه ای ممکن است توجه به آهنگ حرکت را در هر خیابان به خود یادآوری کنید و به محض اینکه متوجه شدید ذهن سرگردان است ، به آرامی توجه خود را به احساس کف پا برگردانید. فراموش نکنید که سرگردانی ذهن امری کاملا طبیعی است و از این بابت خود را ملامت نکنید . با هر بار سرگردانی ذهن ، مجددا به پایگاه آگاهی خود ( حس کف پا ) توجه کنید و سپس مسیر خود را ادامه دهید .

نکته آخر اینکه تمام این صحبت ها برای این است که ما توجه خود را به دنیای اطراف داده و تا حد ممکن از ذهن خود خارج شویم . ذهن هم بیکار ننشسته و به پرسه زنی خواهد پرداخت اما این موضوع ما را نگران نمی کند و هر بار با توجه به نقطه آگاهی ، ذهن را به مسیر صحیح بر می گردانیم .

منبع : سایت هداسپیس

ترجمه و تلخیص : گروه مطالعاتی پرنیانی

برچسب ها :